نامه یک دانش‌آموز به وزیر آموزش و پرورش پرده از روی حقایق دردناکی برمیدارد این دانش‌آموز که در منطقه محروم دشتیاری از سیستان و بلوچستان درس میخواند، با زبان کودکانه خواسته هایی بسیار پیش پا افتاده را که از آن محروم هستند بیان میکند.
متن نامه به شرح زیر است:
«جناب آقای محمد بطحایی
وزیر محترم آموزش و پرورش
با سلام و ادب و احترام
گرچه می دانم به علت های مختلف نامه یک دانش آموز را از دورافتاده ترین نقطه کشور عزیزمان ایران مطالعه نخواهید کرد اما من وظیفه خودم را انجام می‌دهم .
مدرسه ما خیلی سال پیش درست شده ولی الان بعد سالها جمعیت روستا زیاد شده و همه بچه ها در مدرسه جا نمیشن.
واسه همین بعضی از ما مجبوریم توی گرما وگرد وخاکای زیاد زیر درختها درس بخونیم و بعضیا مجبور می شیم درس نخونیم.
مدرسه ما دیوار نداره نمی‌تونیم فوتبال بازی کنیم .
اقا مدیر زنگ دوم به ما اجازه می‌ده بریم خونه آب بخوریم و دستشویی بریم چون مدرسه آب سرد کن نداره.
ما می‌خایم مثل بچه های دیگر مناطق کشور یک مدرسه داشته باشیم که بشه درس بخونیم بازی کنیم.»
دانش‌آموزان منطقه سیستان و بلوچستان از محرومترین مناطق ایران هستند که چیزی به نام مدرسه در این مناطق وجود ندارد. همه ثروت اینان را حکومت به تاراج برده است.
